شراب چشمانت را که چشیدم، دانستم چرا بر من

حرام شده ، خواستم گیلاسی از میِ لبانت بنوشم ترسیدم دردناکتر از چشیدن نگاهت باشد پس از آن گذشتم !

سوزشِ دستم را به روی شعله ی شمعی حس کردم امّا آتشِ آن سوزنده تر از عشقی نبود که قلبم را سوزاند!!!

نوشته شده در سه شنبه 92/1/27ساعت 6:47 عصر توسط سارا رحیمی| نظرات ( ) |