دنیا  وفا  ندارد! مثلِ تو  و  غم  و من

 این را شنیده بودم ، پیوسته روزِ رفتن

 دنیا  وفا  ندارد! این را  تو  گفته بودی

 باور  نکرده  بودم  ، تا  اوجِ  برنگشتن!

 یک روز ما شدیم  و  دنیا به ما نظر کرد

 جای کمی نشان داد اندازه ی نشستن

 روزِ دگر ولی او ؛ بی رحم گشت و جانی

 من گشت مای هر دو با اندکی شکستن

 (دنیا)!  وفا  نکرد  او  من  نیز  با  غمِ  تو

 سختی به ما نشان داد بیهوده دل نبستن

 شرم از خدا نکردیم این را من و تو گفتیم؛

 ما می شود شکسته پیوسته میشود من!

نوشته شده در سه شنبه 92/1/27ساعت 6:50 عصر توسط سارا رحیمی| نظرات ( ) |