شبیه تو نیستم شبیه خود هم نیستم اصلا بهتر است بگویم نیستم در هستی نیستی ات!

 بگذار ساده تر بگویم بی تو که می شوم به هیچ چیز شباهت ندارم نه به تو که از بی وفایی سر به عصیان میگذاری نه به خود که از فرط دیوانگی جنون آمیز سر به دیوار می کوبم و میان سکوت فریاد هایم تو را نعره می کشم !

شباهت عجیبی دارم با هیچ وقتی که تو خاطره وار در جاده های ذهنم سر به بیابان می گذاری!

چگونه باور کنم این خیالهای پوچ را؟!

نوشته شده در سه شنبه 92/2/10ساعت 8:44 صبح توسط سارا رحیمی| نظرات ( ) |