بی نشانه
خلوتم بدون تو عجیب صدا دارد! صداهایی را می شنوم که با تو نمی شنیدمشان! غم از هر سو فریاد می کشد!تنهایی صدایش را در صدای باد منطومه می کند! صدای پای تمام شهر را می شنوم و صدای شکستن برگهای خشک پاییز را! زرد می شوم و بی تو زیر پای تمام شهر می شکنم... باور نمی کنم!چه آسان از من می گذری!!! بد نیست... حال و روزم را می گویم! گوشه ی دنجی پیدا می کنم لا به لای طرح های برجسته ی کفشهایت! خاک که می شوم... راحت تر مر می پذیری! مرا به هر جا که می روی می بری و من دلم حتی به این با تو بودن خوش است! نور چشم یا خاک پا؟! چه توفیقی می کند؟ مهم تویی که هستی!
نوشته شده در جمعه 92/3/17ساعت
11:5 عصر توسط سارا رحیمی| نظرات ( ) |
About
Menu
Archive
Links
Design
Specific
Music
Others