شکل انار قلب مرا دانه می کنی

داری عجیب در دل من خانه می کنی

با کرسی نگاه تو من گرم می شوم

دیوانه ام،نگاه به دیوانه می کنی

از زلف پرنگین تو ریزد ستاره ها

وقتی که شام تار مرا شانه می کنی

شمع غزل های دلم آب می شود

امشب عجیب حیله ی پروانه می کنی!

تا فصل کوچ مانده سه ماه دگر ولی؛

من می شوم بهار !و تو لانه می کنی!

نوشته شده در دوشنبه 95/9/29ساعت 11:0 عصر توسط سارا رحیمی| نظرات ( ) |