بی نشانه

بیدی نیستم که با این بادها بلرزم

اما نفسهایت که به من می خورد؛

دستم که هیچ...تنم که هیچ...

حتی دلم می لرزد!


نوشته شده در دوشنبه 95/9/29ساعت 11:3 عصر توسط سارا رحیمی| نظرات ( ) |