یک سایه ی بی انتها در دوردستی تو

هرجا که من سر می زنم انگار هستی تو

هم دور هم نزدیک !یک تصویر نامفهموم...

در ارتفاع خاطرم بالا و پستی تو

می بینم از اینجا سراب دور بودن را

اینبار هم وهم است یا آنجا نشستی تو؟!

این انعکاس زخم های کهنه ی ما نیست؟!

تصویر می بینم چرا،هر جا شکستی تو؟!

من می شناسم یا که نه تصویر هایت را؟!

هشیار باشی بهتر است انگار مستی تو

پایان ندارد بی امان می آید این وهم است

هم اولی هم آخری جام الستی تو!!!

 

 

 

نوشته شده در شنبه 96/11/28ساعت 10:12 صبح توسط سارا رحیمی| نظرات ( ) |