آرزو،آری ولیکن جرات پرواز نیست 

آن قناری را که عمری جز قفس دمساز نیست 

گاه این سو گاه آن سوی قفس پر می زند...

خوش صدایی می کند،میلش به هر آواز نیست 

عادت دیرینه دارد بر غم تنهایی اش 

پیچک تردی که در گلدان ... ولی گلزار نیست 

می شود فوار آب حوض و جوشش میکند 

تاختن می داند اما موج پیچ و تاز نیست 

می نویسد شاعری «آ»اول شیدایی اش...

می کشد خط روی آن چون مرد این آغاز نیست 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

نوشته شده در دوشنبه 100/6/22ساعت 12:56 عصر توسط سارا رحیمی| نظرات ( ) |