دارم  ز ِ شب گلایه  ،  امشب ستاره ام نیست

 با خود ستیزه جویم  ، معنای گریه ام چیست ؟

انگار  با  ستاره  ،  مخفی شدم  من  امشب

نوری  ندارم  اینبار  ،  یعنی  دلم  چه رنگیست ؟

 با  آن خدای  هر شب ،  می جوشد  اندرونم

بغضی به من ندا داد ! یعنی خدای من نیست ؟!  

 ای کاش می شنیدم  !  آه ، ای خدای امشب !

 چون نیستم ستاره ، این شعر ِ تازه از کیست ؟!

نوشته شده در شنبه 92/1/31ساعت 9:50 عصر توسط سارا رحیمی| نظرات ( ) |