سفر کن تا دلم آرام گردد
نگاهم در نگاهت رام گردد
سفر کن تا تن شبهای تنگم
چو آهویی ، اسیر دام گردد!
چشم تو مرا به خواب می اندازد
دل در گرو عشق تو خون می بازد
یارا ! تو ببین چگونه در فاصله ها
شعر از کلمات من جنون می سازد
نوشته شده در سه شنبه 92/2/3ساعت
6:29 عصر توسط سارا رحیمی|
نظرات ( ) |
