بی نشانه
گرم رویا شدم و داغ نشاندم بر خویش این همه داغ مرا هست و تو با من سردی ؟! به تو گفتم که چنینی با من؟ خم به ابروی دلت آوردی ! در خودم پژمردم تو به من خشم و غضب ها کردی ! من پر از درد شدم افسردم! تب سختی کردم من برایت مردم فارغ از اینکه ندارم ارزش فارغ از اینکه چنین بی دردی! -تو پر از حس غرور من پر از چین و شکن- به تو گفتم به تو عادت دارم با همه عادت دیرینه ز من ترک عادت کردی کاش یک بار دگر برگردی! تو مرا بشکن و ویرانم کن از همه جز تو گریزانم کن زنده کن یا که بمیران من را باش با من اما! سروده شده در اسفند91
نوشته شده در چهارشنبه 92/2/4ساعت
3:3 عصر توسط سارا رحیمی| نظرات ( ) |
About
Menu
Archive
Links
Design
Specific
Music
Others